Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2007

Καταγγελία για ινστιτούτο αισθητικής Bella Donna στην Ερμού

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007 πήγα με μια φίλη μου στο υποκατάστημα Bella Donna, Ερμού 14 στο Σύνταγμα, για μανικιούρ. Θέλαμε να κάνουμε μόνιμο γαλλικό με gel. Επιλέξαμε το συγκεκριμένο κατάστημα από κάποια φυλλάδια και μέσα από το ίντερνετ. Είχαμε ήδη και οι 2 μόνιμο γαλλικό εδώ και 5 βδομάδες, οπότε μας το καθάρισε πρώτα και ύστερα άρχισε την διαδικασία. Την ρώτησα πόσο διαρκεί το μόνιμο που θα μας έκανε και μου είπε 15 μέρες. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση, γιατί αυτό που είχαμε ήδη ήταν 5 εβδομάδων κι όποτε είχα ξανακάνει, κρατούσε τουλάχιστον ένα μήνα. Της το είπα και απάντησε πως σε εκείνη το μόνιμο φεύγει την επόμενη κιόλας μέρα λόγω λιπαρότητας του νυχιού (!) Για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο σε περίπτωση που είχαμε το ίδιο πρόβλημα, έβαλε ένα ειδικό προϊόν κατά της λιπαρότητας, αρκετά δυνατό ώστε να μουδιάσει τα δάχτυλα της φίλης μου και κατά λάθος της υπαλλήλου, αφού καθώς το έβαζε έσταξε πάνω τους. Τελείωσε η διαδικασία και φύγαμε πληρώνοντας 50€, δηλ. 35 για την διαδικασία του μόνιμου, 10 για καθαρισμό από το προηγούμενο και 5 για σχέδιο.


Την επόμενη μέρα τα νύχια και των 2 μας είχαν αρχίσει ήδη να ξεφτίζουν. Την Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου πήρα τηλέφωνο στο κατάστημα για να παραπονεθώ. Του ζήτησα να μας επιστρέψει χρήματα μας, εφόσον η δουλειά τους ήταν απαράδεκτη. Δεν πίστεψε ότι μπορεί να έχει γίνει κάτι τέτοιο μέσα σε μια μέρα, όποτε του είπα να πάμε και οι 2 από εκεί για να τα δει. Είπε ότι δε χρειάζεται και πως αν έχει συμβεί αυτό, οφείλεται στο ότι το "νυχάκι μας είναι λιπαρό" όπως χαρακτηριστικά μου είπε. Επέμενα στην επιστροφή χρημάτων, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Από τη στιγμή που μας ενημέρωσε λέει η υπάλληλος πως αυτό συμβαίνει όταν κάποια έχει λιπαρά νύχια, δε φέρει ευθύνη. Τον ρώτησα αν "συμβαίνει" συχνά και πήρα θετικότατη απάντηση και το μονό που κάνει είναι να αφαιρεί το υλικό που είχε μείνει δωρεάν, όπως πρότεινε να κάνει και σε εμάς. Άρχισα να νευριάζω... «Δηλαδή» του απαντάω «έρχονται οι κοπέλες, δίνουν 35 ευρώ, χαλάνε τα νύχια και το μόνο που κάνετε είναι να το αφαιρείτε δωρεάν;;;» ... «Μα φυσικά μου απαντάει, αν σε κάθε μια κάναμε επιστροφή χρημάτων θα είχε πέσει έξω η επιχείρηση.»... «Δε με ενδιαφέρει!» του απαντάω «Αυτή τη στιγμή έχετε 2 δυσαρεστημένες πελάτισσες και το μόνο που κάνετε είναι δυσφήμιση στο μαγαζί σας.» ... «Δεν κάνω καμία δυσφήμιση. Απλά το νυχάκι σας είναι λιπαρό και για αυτό σας χάλασε» ... «'Έχω κάνει πάρα πολλές φορές την ίδια διαδικασία σε άλλα ινστιτούτα κι εγώ και η φίλη μου και ποτέ δεν αντιμετωπίσαμε το παραμικρό πρόβλημα, προφανώς δεν έχω ούτε εγώ ούτε εκείνη λιπαρό νύχι!!!»... «Τι να σας πω τότε, ίσως τα προϊόντα μας να μην είναι καλά.» απαντάει με απάθεια. Επέμεινα ακόμα μία φορά για επιστροφή χρημάτων και η απάντηση που πήρα ήταν ποιος θα πληρώσει την κοπέλα που έφαγε μία ώρα για να μου "φτιάξει" τα νύχια. «Κι εμένα αντίστοιχα την μία ώρα που έχασα από τον χρόνο μου και τα χρήματα που έδωσα για μηδέν αποτέλεσμα ποιος θα μου τα ξεπληρώσει;;;» του απαντάω... «Τι να σας πω, μου λέτε τα ίδια συνεχώς και δε βγάζουμε άκρη. Έχω και δουλειά, αν θέλετε καλέστε αργότερα να τα πούμε.» «Μάλιστα...δε θα σας πειράξει να σας κάνω μια καταγγελία στο ΙΝΚΑ;» ... «Ας κάνετε ότι θέλετε»... «Το όνομά σας παρακαλώ;» «Κωσταρέλος Παναγιώτης» ... «Ευχαριστώ πολύ. Γεια σας!»

Όπως ήταν αναμενόμενο πήγα το πρωί της επομένης στο ΙΝΚΑ για την καταγγελία. Συμπλήρωσα ένα 2σέλιδο και το έδωσα στην υπεύθυνη. Στο γραφείο ήταν ακόμα μία κυρία, η οποία με ρώτησε να της πω τι συνέβη και είμαι αγανακτισμένη. Εξήγησα περιληπτικά και στις 2, το περιστατικό και εξεπλάγησαν με την αντίδραση του κ. Κωσταρέλου. Ήταν, μας είπαν, η πρώτη φορά που κάποιος είχε έρθει για τέτοια καταγγελία. Φεύγοντας, πήραμε τα στοιχεία της καταγγελίας (Αριθμός Πρωτ.: Ζ2-21198 - 07/09/2007), γιατί θα γίνει κοινοποίηση στην εταιρία και φυσικά προς εμάς η απάντησή τους. Τώρα τι θα επακολουθήσει και κατά πόσο θα δικαιωθούμε, δεν το γνωρίζω, αλλά σίγουρα θα είναι καλύτερα από το να το αφήναμε να περάσει έτσι. Καλό θα ήταν αυτή τη λογική να την ακολουθούσαμε όλοι μας, γιατί σίγουρα μας έχουν τύχει παρόμοια περιστατικά και είπαμε «που να τρέχω τώρα…»